“Ang kabatan ang pag-asa ng bayan”—halin sang gamay pa’ko, permi ko na ina nabatian. Pa balik-balik nga ginatudlo sa eskwelahan, ginasulat sa mga libro, kag ginapanugyan sang mga ginikanan. Kag indi man ina sala. Kay kon indi ang masunod nga henerasyon, sin-o pa ang magapadayon sang handum sang pungsod?
Pero subong, nagapamangkot gid ako: ano na ang natabo sa aton nga kabataan? Diri sa Capiz, indi lang basta istorya ang aton ginahambal, kundi may datos nga nagapakita nga sa nagligad nga mga tuig, nagtaas ang kaso sang mga pamatan-on nga kabata pa gid, 10 tubtob 14 anyos ang pang edaron, nga nagbusong. Indi bala ka alarming gid?
Sin-o bala ang dapat basulon? Ang mga kabataan nga nagadala sang kalibutan nga wala pa nila masapwan ang matuod nga kabuhi? Ang ginikanan bala nga basi nagkulang sa pagtudlo kag paggiya? Ukon ang gobyerno nga wala sang igo nga programa para maprotektahan sila?
Kon paminsaron, damo sang rason. May mga kabataan nga kulang sa edukasyon kag naga-untat eskwela bangud sang kakulang sa kwarta ukon interes. May iban nga sobra ka exposed sa social media nga wala sang husto nga giya. Tanan nga makita, ginapatihan; tanan nga makita, ginatistingan. Kag indi naton malikawan, may mga naga-abuso man nga naga-take advantage sang ila pagka inosente.
Pero indi lang ni isyu sang pamilya ukon gobyerno, kundi isyu sang komunidad. Kon kita mismo nga mga katapo sang banwa, nagapabaya kag wala naga-respeto sa kabataan, paano pa naton sila protektahan?
Ang kabataan kinahanglan indi lang matudluan sang “kung ano ang indi dapat,” kundi ipaintindi man “ngaa indi dapat.” Kay kon indi nila mabatian gikan sa aton, mabatian nila sa iban kag basi sala pa ang ihatag nga impormasyon.
Mga pamatan-on, indi lang kamo pag-asa sang bayan, kamo ang karon nga realidad. Ang inyo mga pagpili subong, amo ang magahatag sang direksyon sa masunod nga mga tuig sang inyo kabuhi. Kay sa ulihi, ang kabataan nga ginaprotektahan subong, amo man ang magaprotektar sa masunod nga henerasyon.
